Gesontu Na Skoro

We zijn hier vandaag precies vier weken, dus onze tijd zit er al voor ⅓ op. De tijd gaat nu wel erg snel moet ik zeggen. We zijn deze week drie keer op de school geweest waar we onderzoek aan het doen zijn en we zijn uitgenodigd voor het personeelsuitje aankomende zaterdag. Het tripje brengt ons ergens naar het binnenland met alle docenten en het schoolhoofd. Maandag begon de school met de weekopening, dat vond ik erg bijzonder om te zien. Na de bel gingen de leerlingen netjes in rijen staan, van laagste klas tot de hoogste klas gerangschikt. Voor de school werd een Surinaamse vlag opgehesen, terwijl iedereen het Surinaamse volkslied song. Het klonk erg mooi, volgens mij kan iedereen op deze school mooi zingen. Hierna werden een paar motiverende woorden gesproken door het schoolhoofd en dat werd gevolgd door een aantal liederen over god. De weekopening werd afgesloten met een gebed en hierna konden de kinderen het klaslokaal in.

Maandag en dinsdag zijn we op school geweest voor observaties, om een beeld te krijgen van hoe een schooldag eruit ziet, wat de kinderen eten en drinken op een schooldag en hoe het fysiek gesteld is met de kinderen. Bij de start van de pauze wordt een gebed gedaan, daarna mogen de kinderen pas eten en het klaslokaal verlaten. Het valt ons meteen op dat de meeste kinderen frisdrank mee hebben naar school, ook sap en stroop (aanmaak limonade noemen ze hier stroop) wordt veel gedronken. Een enkele keer zien we iemand met een flesje water lopen. In de pauze eten de kinderen witte puntbroodjes, witte boterhammen, chips, koekjes, bakbananen, nasi, bami, frietjes met kipnuggets, knakworsten of bara’s (hindoestaanse snack van deeg met specerijen). We zien alleen maar producten met een hoge energiedichtheid en weinig voedingsstoffen. Het aanbod in de kantine is al net zo, frisdrank en snacks. Op het blote oog is er weinig overgewicht te zien, op een paar uitzonderingen na. Wat wel opvalt is dat veel kinderen klein zijn voor hun leeftijd, voor Nederlandse begrippen althans.

Maandag was de eerste dag, een schooldag duurt van 08.00 uur tot 13.00 uur. We werden bij een klas (groep 7) geplaatst waarvan de docent ziek was, deze kinderen waren dus zelfstandig aan het werk. Althans, dat was de bedoeling. Op een bepaald moment werd de klas zo druk dat we wel moesten optreden. Er kwamen ook geen docenten langs om te controleren en iedereen was erg druk bezig. Uiteindelijk hebben we maar een lesje rekenen staan geven, met het geluk dat Janneke een jaartje wiskundedocent heeft gestudeerd! Dinsdag verliep wat meer gestructureerd en zo konden we goed zien hoe de kinderen in de les zijn. Op woensdag hadden we afspraken gemaakt om een klassikale opdracht te doen bij beide klassen, maar bij aankomst op school bleek er van alles te doen i.v.m. een hindoestaanse feestdag en die afspraken hebben we moeten verzetten. Die dag hadden ze “snoeppauze”, een pauze van 10.00 tot 12.00 uur waarbij de leerlingen allerlei lekkernijen kunnen kopen. De docenten brachten van thuis zelfgemaakte hapjes mee zoals roti, bara’s, bakbananen, cupcakes e.d. In de mediatheek werd er friet en snacks voor iedereen gebakken. En raad is wat wij de hele dag hebben staan doen….? Enfin, hebben we dat ook eens meegemaakt. Voor diegene die het zich afvragen, het is een katholieke school waar ook veel hindoestaanse kinderen naar toe gaan. Dus op school bidden ze wel tot één god in plaats van 10.000(??), maar tradities van alle bevolkingsgroepen worden gerespecteerd en op school gevierd.

Op de planning hebben we dus het personeelsuitje zaterdag, begin november ga mijn vriendin Naomi in Curaçao opzoeken voor een paar dagen en we hebben nog heel veel te doen voor ons onderzoek.
Mo syi!